Soms heb je het echt even gehad met de mensen om je heen. Als je voor de zoveelste keer weer teleurgesteld wordt dan doet dat iets met je. Zeker als je altijd voor anderen klaarstaat en ze altijd met hun ellende bij je terechtkunnen is het een klap in je gezicht wanneer anderen er niet voor jou zijn. Bovenstaand gedicht is een reactie hierop…
’t Is euver, ’t is oèt, ’t is veurbeej,
Neet vas, maar ouk neet vree.
’t Is klaor, genóg gegaeve,
Laot mich met rös, ‘t is dien laeve.
