Vandaag een oudje, oftewel een boek dat ik al een tijdje geleden gelezen heb. Sapiens van Yuval Noah Harari. En waarom? Omdat ik behoorlijk wat last heb van de roddelende mens. Nou ja wat heet last, het is gewoon niet prettig als iemand continu over jou aan het roddelen is terwijl ze helemaal niets over je leven weet. Terwijl ze in ruim 20 jaar amper met je gesproken heeft. Wat ik heel vervelend vind is dat anderen een verkeerd beeld van me krijgen.
Maar goed, het boek geeft een mooi inzicht over de mens en ook waarom ze roddelen… Waarom de mens zich gedraagt zoals het doet en hoe het kan dat het zo’n belangrijke (vaak negatieve) rol speelt in ons ecosysteem.
Samenvatting:
Honderdduizend jaar geleden waren er wel zes verschillende menssoorten. Nu is er maar één soort over, en dat zijn wij. Homo sapiens. Hoe komt het dat alleen wij zijn overgebleven? Hoe kwamen onze voorvaderen op het idee om steden en zelfs koninkrijken te stichten? Waarom gingen we in goden geloven, maar ook in natiestaten, en in bedrijven. Waarom vertrouwen we op geld, boeken en wetten? En hoe zal onze wereld er in de toekomst uitzien? In Sapiens neemt Yuval Noah Harari ons mee op een fascinerende reis door de geschiedenis van de mensheid. Wie zijn we? Waar komen we vandaan? En hoe zijn we geworden wie we nu zijn? In zijn aanstekelijke relaas laat Harari ons kennismaken met een raadselachtig fenomeen: de mens. ‘Zeventigduizend jaar geleden was Homo sapiens nog een onbeduidende diersoort die zo’n beetje zijn eigen gangetje ging in een uithoek van Afrika. In de millennia daarna veranderde hij zichzelf in de absolute heerser van de planeet en de grootste nachtmerrie van het ecosysteem.’
