Weet je waar ik me rot aan erger? Aan mensen die alles maar gratis en voor niks willen hebben. Zij zorgen ervoor dat er mensen zijn die op of onder de armoedegrens leven, zij zorgen ervoor dat het moeilijk is om onder deze armoedegrens uit te komen. Zij houden dit gewoon in stand.
Alweer jaren geleden had ik een webwinkel waar ik handgemaakte producten verkocht. Tweemaal de prijs voor de grondstoffen is wat je maximaal mag vragen, want ja de tijd die je erin steekt hoef je volgens deze mensen immers niet betaald te krijgen. En als zij jou de spullen leveren dan maak je het toch wel even gratis voor ze?
Hetzelfde geldt voor webdesign. Zodra mensen weten dat je dat kunt krijg je de vraag of je wel even een website voor ze wilt maken. Gratis natuurlijk, want ja daar ben je immers vrienden voor. Bovendien menen ze dan dat ze voor elke scheet bij je aan mogen kloppen om de site weer aan hun wensen te laten voldoen.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over al die mensen die gratis en voor niks zomaar alles verspreiden en downloaden op het internet. Of het nou om muziek, films, foto’s of patronen gaat. Alles menen ze gratis tot zich te mogen nemen.
Als dit alles gratis is, dan moet eten ook gratis zijn. Dan moet kleding ook gratis zijn en wonen al helemaal. Want waarom zou ik alles gratis weg moeten geven aan de ene kant en onder de armoede grens moeten leven aan de andere kant. Dit is zo oneerlijk!
En ja, ik geef heel veel gratis weg. Alles wat ik niet meer nodig heb, inclusief extra eten. Ik doe vrijwilligerswerk, 7 dagen in de week, Gratis! Ik geef mijn tijd dus weg en als ik iets voor iemand kan maken die daar heel blij mee is dan doe ik dat ook nog gratis. Waarom, omdat me dat op dat moment een goed gevoel geeft. Niet omdat anderen dat van me verwachten. En alleen aan die mensen die dat kunnen waarderen. De rest van de wereld kan me gestolen worden. Gratis en voor niks!